Hiroshima et Nagasaki. Les premières bombes nucléaires. ( nl - uk - 日本語 )
Le matin du 6 août 1945, le soleil brille sur la ville d'Hiroshima... Le bombardier Enola Gay largue la bombe à l'uranium surnommée « Little Boy » à 8h15, à la verticale de l'hôpital Shima, en plein cœur de l'agglomération. 70.000 personnes meurent immédiatement, mais des dizaines de milliers vont mourir dans les jours suivants de brûlures et d’irradiations. On dénombre 145.000 morts à la fin de 1945. Hiroshima est devenue un désert avec, au centre, un premier cercle d'environ 1.6 kilomètre de diamètre où tout a été carbonisé et calciné et où le taux de mortalité dépassait 90%, et des effets létaux qui ont touché les villages des environs d’Hiroshima jusqu’à une distance de 3 km.
Le 9 août, une deuxième bombe atomique, « Fat Man », est larguée sur la ville portuaire de Nagasaki à 12H02. Bombe au plutonium plus puissante (15kT vs 15 kT) mais sur un terrain moins ‘favorable’ que la cité encastrée de Hiroshima, elle y fera environ 70.000 victimes fin 1945.
Le projet d’une bombe atomique américaine, connu sous le nom de Projet Manhattan et initié en 1942 aura coûté 2 milliards de dollars et mobilisé 150.000 personnes pendant trois ans. Albert Einstein et d’autres grands scientifiques atomistes y ont participé au début, dans l’intention de fabriquer une bombe de dissuasion contre les nazis en devançant ces derniers lancés dans une recherche similaire. Mais en mai 1945, l’Allemagne hitlérienne s’effondre complètement. Le Projet fut alors détourné de son objectif initial pour devenir une arme de destruction massive et de terreur.
Nous savons maintenant que depuis juillet 1945, le Japon, militairement défait, tentait de négocier sa reddition. Le seul point non-négociable pour le régime nippon était le maintien du système impérial, et la personne même de l’Empereur - mais les Etats-Unis en faisaient alors un prétexte de blocage.
Contrairement à ce qui est souvent enseigné, ce ne sont pas les massacres atomiques d’Hiroshima et Nagasaki qui ont permis d’arrêter la guerre. L’entrée en guerre de l’Union Soviétique contre le Japon, le 9 août 45, l’avancée rapide des troupes soviétiques - et la perspective de devoir partager l’occupation du Japon avec l’URSS ont rendus les Etats-Unis plus conciliants : la capitulation japonaise acceptée le 15 août (et signée le 2 septembre) garantissait explicitement le maintien de l’institution impériale.
Les villes d'Hiroshima et Nagasaki n'avaient aucun intérêt stratégique. Les bombes atomiques étaient plus destinées au nouvel ennemi, l’URSS, qu’au Japon. La décision de passer par le feu atomique la population d'une ville entière a été le premier acte monstrueux de la guerre froide.
Prétendre tranquillement, comme on le répète encore, que massacrer toute la population civile d’une cité, femmes, enfants, hôpitaux et écoles confondus, sur un rayon de plusieurs km, avait pour but de forcer un gouvernement à se soumettre, est en soi une extraordinaire justification du terrorisme.
Résumé :
Les 6 et 9 août 1945, deux bombes nucléaires sont lâchées par les USA sur les villes d’Hiroshima et Nagasaki, tuant sur le coup et dans les mois qui suivent 215.000 personnes.
Ces bombes mises au point dans le cadre du Projet Manhattan initié en 1942 pour lutter contre le nazisme a été finalement utilisée comme arme de dissuasion de la guerre froide. Les crimes contre Hiroshima et Nagasaki n’étaient pas nécessaires pour forcer la capitulation du Japon, et ont été en fait les tests ultimes en conditions réelles. Le monde est depuis dirigé par une sorte “d’équilibre” de la terreur.
Hiroshima en Nagasaki : De eerste nucleaire bommen ( fr - uk - 日本語 )
’s Morgensvroeg, op 6 augustus 1945, schijnt de zon boven de stad Hiroshima… Om 8u15 dropt de bommenwerper Enola Gray de uraniumbom met de bijnaam ‘Little Boy’ boven het ziekenhuis Shima, in het centrum van de stad. 70.000 mensen sterven onmiddellijk, maar tienduizenden zouden de volgende dagen sterven als gevolg van brandwonden en straling. Eind 1945 bedroeg het dodental 145.000. Hiroshima werd een woestijn. In het centrum van de stad is er een eerste perimeter van ongeveer 1,6 kilometer diameter waarin alles verkoold en verbrand werd en het sterftepercentage meer dan 90% bedroeg. Tot op een afstand van drie kilometer werden de dorpen rond Hiroshima getroffen met dodelijke gevolgen.
Op 9 augustus, om 12u02, werd de tweede atoombom ‘Fat Man’ gedropt op de havenstad Nagasaki. Deze plutoniumbom was krachtiger (15kT in plaats van 15kT), maar had als doelwit een minder ‘gunstig’ terrein dan de dichtbebouwde stad Hiroshima. De bom kostte eind 1945 het leven aan ongeveer 70.000 mensen.
Het Amerikaanse atoombomproject, het zogenaamde Manhattan Project, ging van start in 1942 en kostte 2 miljard dollar. Gedurende drie jaar werkten er 150.000 mensen aan mee. Belangrijke atoomwetenschappers, waaronder Albert Einstein, waren er aanvankelijk bij betrokken. Ze probeerden als eersten een atoombom te ontwikkelen, voor de nazi’s die aan een vergelijkbaar onderzoeksproject werkten, om zo te zorgen voor nucleaire afschrikking. Maar in mei 1945 stort Hitlers Duitsland volledig in. Het Project kreeg toen een andere doelstelling: een massavernietings- en terreurwapen creëren.
We weten nu dat Japan sinds juli 1945 probeerde te onderhandelen over zijn overgave, nadat het militair was verslagen. Het enige element waarover het Japanse regime geen toegevingen wilde doen, was het behoud van het keizerlijke systeem en de keizer zelf, maar de Verenigde Staten gebruikten dit als excuus om de onderhandelingen te blokkeren.
In tegenstelling tot wat vaak in het onderwijs wordt beweerd, waren het niet de atoommassamoorden op Hiroshima en Nagasaki die ervoor gezorgd hebben dat de oorlog tot een einde kwam. De Verenigde Staten stelden zich verzoenender op, nadat de Sovjet-Unie op 9 augustus 1945 zich in de oorlog tegen Japan mengde en de Sovjettroepen een snelle opmars maakten, wat betekende dat de Amerikanen Japan samen met de USSR zouden moeten bezetten. De Japanse overgave werd dan op 15 augustus aanvaard (en op 2 september ondertekend) en garandeerde uitdrukkelijk dat het keizerlijke systeem werd behouden.
De steden Hiroshima en Nagasaki hadden geen enkel strategisch belang. De atoombommen waren eerder bedoeld als duidelijke boodschap voor de nieuwe vijand, de USSR, dan voor Japan. De beslissing om een hele stad te treffen met een atoombom, was de eerste gruwelijke daad van de Koude Oorlog.
Er wordt nog steeds simpelweg beweerd dat de hele burgerbevolking van een stad, inclusief vrouwen, kinderen, ziekenhuizen en scholen, over een straal van meerdere kilometers weggevaagd moest worden om de regering tot overgave te dwingen. Dat is op zich een absurde manier om terrorisme te rechtvaardigen.
Samenvatting:
Op 6 en 9 augustus 1945 dropten de VS twee kernbommen op de steden Hiroshima en Nagasaki, waarbij 215.000 mensen onmiddellijk of in de maanden daarna omkwamen.
De bommen werden ontwikkeld in het kader van het Manhattan Project, dat in 1942 werd opgestart om het nazisme te bestrijden, maar ze werden uiteindelijk gebruikt als afschrikmiddel tijdens de Koude Oorlog. De misdaden op Hiroshima en Nagasaki waren niet nodig om de overgave van Japan af te dwingen en waren eigenlijk ultieme tests in reële omstandigheden. Sindsdien wordt de wereld in balans gehouden door een ‘afschrikkingsevenwicht’.
Hiroshima and Nagasaki : The First Nuclear Bombs ( nl - fr - 日本語 )
The sun was shining over the city of Hiroshima on the morning of 6th August 1945. The Enola Gay bomber dropped the 15-kiloton uranium bomb nicknamed “Little Boy” on top of Shima hospital in the middle of the city at 8:15am. Seventy thousand people died immediately, but tens of thousands more went on to die from burns and radiation exposure in the days and months that followed. By the end of 1945, 145,000 people had died. Hiroshima became a wasteland, at the centre of which was a circle approximately 1.6 kilometres in diameter where everything had been burnt and the death toll surpassed 90%. The bomb’s lethal effects were felt in villages up to 3 kilometres away from Hiroshima.
On 9th August, a second bomb, “Fat Man” (21 kilotons), was dropped on the port city of Nagasaki at 11:02 a.m. Although this plutonium bomb was more powerful, topographical differences between Hiroshima and Nagasaki meant there were fewer casualties; it is estimated that 70,000 had died of effects of this bomb at the end of 1945.
The American atomic bomb project, known as the Manhattan Project, was initiated in 1942. It cost approximately $2 billion and involved 150,000 people over 3 years. Albert Einstein and other notable atomic scientists participated in the project at the beginning seeking to develop an atomic bomb faster than the Nazis, who were engaged in similar research. It was meant to be used as a deterrent. However, in May 1945, Hitler’s Germany collapsed entirely, at which time the Manhattan Project veered away from its original purpose and turned to the creation of a terrifying weapon of mass destruction.
We now know that following Japan’s military defeat, they had begun trying to negotiate their surrender in July 1945. The only non-negotiable conditions were to keep the imperial system and to keep the same Emperor, but the US would accept nothing less than unconditional surrender.
Contrary to what is often taught, it was not the atomic massacres of Hiroshima and Nagasaki that brought the war to an end. A combination of the Soviet Union’s entry into the war against Japan on 9th August 1945, the rapid advance of Soviet troops, and the prospect of having to share the occupation of Japan with the USSR all made the US more willing to negotiate. The Japanese surrender, which was accepted on 15th August (and signed on 2nd September), explicitly guaranteed that they could maintain their imperial government.
The cities of Hiroshima and Nagasaki were not strategic targets. The atomic bombs were intended more for the new enemy, the USSR, than for Japan. The decision to destroy the population of an entire city in a nuclear attack was, in fact, the first monstrous act of the Cold War.
The massacre of the entire civilian population of a city, including women, children, hospitals and schools within a radius of several kilometres to try and force a government to surrender, hardly justifies such a blatant act of terrorism.
Summary
On 6th and 9th August 1945, the United States of America dropped 2 nuclear bombs on the cities of Hiroshima and Nagasaki killing (immediately and in the months that followed) 215,000 people.
These bombs had been created as part of the Manhattan Project (founded in 1942), and were initially intended to be used in the fight against the Nazis, but were ultimately used as a nuclear deterrent during the cold war. The criminal bombing of Hiroshima and Nagasaki to force Japan to surrender was not necessary; ultimately, those attacks served no higher purpose, they were mere real-life field tests. Since then, the world has been guided by a “balance of terror” based on the principal of mutually assured destruction.
広島と長崎
1945年8月6日の朝、太陽は広島の街を照らしていた。エノラ・ゲイ爆撃機によって午前8時15分、「リトルボーイ」と名付けられたウラン爆弾が、広島の中心部にある志摩病院の真上に投下された。約7万人が即座に死亡し、その後何万人もの人々が火傷や放射線で亡くなった。1945年末までに、死者はおよそ14万5千人に達したと推定されている。広島では直径約1.6キロの範囲がすべて黒焦げとなり、死亡率は90％を超えた。周辺の村々も、爆心地から3キロ先まで致命的なダメージを受けた。
8月9日午前11時2分、2発目の原爆「ファットマン」が長崎に投下された。このプルトニウム爆弾はより強力（15kT対15kT）であったが、広島に比べて「有利」な条件ではなかったため、1945年末までに約7万人が死亡した。
マンハッタン計画として知られるアメリカの原爆開発計画は1942年に始まり、20億ドルをかけ、3年間で15万人が参加した。当初はアルバート・アインシュタインをはじめとする一流の原子科学者が参加し、ナチス同様の研究に先んじて抑止するための爆弾を作るという意図があった。 しかし1945年5月にドイツが完全に崩壊したことで、マンハッタン計画は本来の目的から逸脱し、大量破壊兵器、恐怖の兵器となった。
日本は1945年7月以降、敗戦を認め、降伏交渉を試みていた。日本政府にとって唯一譲れない点は、天皇制の維持と天皇の存在だったが、アメリカはこれを口実に交渉を妨害した。
学校では、「戦争を終結させたのは広島と長崎の原爆投下だった」とよく教えられるが、実際は異なる。1945年8月9日のソ連による対日参戦と急速な軍事進撃、そして日本の占領をソ連と分担しなければならないという見通しが、アメリカを融和的な姿勢へと変化させた。
広島と長崎には、戦略的な軍事的関心はなかった。原爆は日本に向けられたというよりも、新たな敵国であるソ連への威嚇であった。都市全体を原爆で焼き尽くすという決断は、冷戦の始まりを象徴する怪物的な行為であった。
半径数キロにわたり、女性や子ども、病院や学校を含む都市の全市民を虐殺することが、「日本政府を服従させるために必要だった」といまだにさりげなく主張されること自体、テロリズムを正当化する極めて異常な行為である。
あらすじ:
1945年8月6日と9日、アメリカは広島と長崎に2発の核爆弾を投下した。
ナチズムと戦うために1942年に開始されたマンハッタン計画の一環として開発された爆弾は、最終的に冷戦の抑止力として使用された。 広島と長崎への原爆投下は、日本を降伏させるために不可欠な手段ではなく、実戦環境における究極の実験だった。それ以来、世界は恐怖の「均衡」に支配され続けている。
ションブロート・スワジキ 訳
橋本樹季 訂正
Soizic Schoonbroodt ションブロート・スワジキ Professeure de langue et culture japonaises, responsable des mobilités au Japon, Service de Traduction, Langues et Cultures chinoises et est-asiatiques (ChinEAsT) Université de Mons, Faculté de Traduction et d’Interprétation–École d’Interprètes internationaux, Japanese language and culture professor, exchange to Japan coordinator, Chinese and East Asian Languages, Translation and Cultures Unit (ChinEAsT)
