Deux mille cinquante cinq essais nucléaires et leurs conséquences aujourd’hui ( nl - uk - 日本語 )
Plus de 2000 essais nucléaires ont été effectués entre 1945 et 1996, dont la moitié (1032) par les seuls Etats-Unis.
La bombe ayant détruit Hiroshima, sur un rayon de 3km et provoqué 200 000 morts, avait une puissance estimée entre 12 et 15 kilotonnes de TNT (+/- 60 térajoules). En 1954 les USA testent une bombe de 15 mégatonnes de TNT, soit 1.000 plus puissante que celle d“Hiroshima ; en 1961, l’URSS renchérit avec un essai d’une bombe équivalent à 3.000 bombes d’Hiroshima.
La puissance cumulée des bombes testées tout au long de ces 5 décennies est estimée à 2.100.000 TJ : plus de 33 000 fois la bombe d’Hiroshima
Jusqu’en 1962 (1996 pour la France) les essais sont essentiellement pratiqués dans l’atmosphère, avec des conséquences environnementales et sociales à très long terme. L’atoll de Bikini, évacué pour les essais en 1946, reste inhabitable. Dans les Îles Marshall, le béton posé par-dessus les déchets issus de dizaines d’essais commence à se fissurer, et personne ne sait comment la structure résistera à la montée des eaux provoquée par le réchauffement climatique. Plusieurs dizaines d’îles de la Polynésie française sont touchées par les retombées radioactives. L’Etat français n’a reconnu sa responsabilité qu’en 2019.
En octobre 1963 est signé à Moscou le Traité d'interdiction partielle des essais nucléaires (TIPE) entre l’URSS, les USA et le Royaume Uni. Le traité est supposé interdire tous les essais à l’exception des essais souterrains, sous certaines conditions. Ce qui pourrait apparaître comme un pas important vers le désarmement nucléaire, était en même temps une tentative des puissances nucléaires d’empêcher certains États de mettre au point leur propre arsenal atomique. La France et la Chine l’ont dénoncé comme tel, et ne l’ont pas signé. Il est intéressant de noter que la France a ratifié le Traité d’interdiction complète des essais (1996) juste après avoir mis à niveau son arsenal avec une dernière série d’essais nucléaires.
En 1990, l’Union soviétique annonça un moratoire unilatéral sur les essais nucléaires, petit à petit suivi par les principales puissances nucléaires : le dernier essai nucléaire britannique eu lieu le 26 novembre 1991, celui des USA le 23 septembre 1992 ; la France et la Chine ont effectué leurs derniers essais en 1996. L’Inde et le Pakistan (1998) et la Corée du Nord (2006-2016) sont depuis les seuls pays à avoir réalisé des essais nucléaires.
Le Traité d’interdiction complète des essais nucléaires (TICE) a été adopté par l’Assemblée générale des Nations Unies le 10 septembre 1996. En date du 1er mars 2020, 184 nations l’avaient signé ; mais plusieurs puissances nucléaires, dont les USA, Israël et la Chine, ne l’ont toujours pas ratifié, ce qui en empêche la mise en application effective.
Les essais nucléaires sous-critiques, n’allant pas jusqu’au déclenchement d'une réaction en chaîne, permettent de continuer le développement de l'arsenal nucléaire, tout en respectant formellement le moratoire et le TICE. Le 13 février 2019 les USA réalisaient leur 29e essai sous-critique.
Résumé:
Plus de 2500 essais nucléaires ont été réalisés entre 1945 et 1996, représentant une puissance cumulée de 33.000 fois la bombe d’Hiroshima, essais atmosphérique ou souterrains, avec toutes les conséquences environnementales et sociales. L’atoll de bikini, par exemple, reste toujours actuellement inhabitable.
Des traités sur ces essais interviennent à partir de 1963 pour les limiter mais aussi pour empêcher l’apparition de nouvelles puissances nucléaires:
Traité d’interdiction partielle des essais nucléaires (TIPE - 1963), non ratifié par la France et la Chine
Traité d’interdiction complète des essais nucléaires (TICE - 1996), non ratifié par les USA, Israël et la Chine.
Depuis, des essais nucléaires sous-critiques (n’allant pas jusqu’à la réaction en chaîne) sont utilisés pour continuer le développement de l’arsenal nucléaire.
Tweeduizend vijfenvijftig kernproeven en de gevolgen tot op de dag van vandaag ( fr - uk - 日本語 )
Tussen 1945 en 1996 werden er meer dan 2000 kernproeven uitgevoerd, de helft daarvan (1032) door de Verenigde Staten.
De atoombom die in Hiroshima een perimeter van verwoesting van 3 kilometer achterliet en waardoor 200 000 personen het leven lieten, had een kracht van ongeveer 12 tot 15 kiloton TNT (+/- 60 terajoule). In 1954 hebben de Verenigde Staten een bom van 15 megaton TNT getest (1000 keer krachtiger dan die van Hiroshima). In 1961 wilde de URSS de VS overtreffen en testte een bom die 3000 keer sterker was dan de bom die Hiroshima trof.
Als we kijken naar alle kernbommen die in de loop van die 5 decennia getest werden en de kracht ervan optellen, komt dat neer op ongeveer 2 100 000 TJ (meer dan 33 000 keer de kracht van de bom op Hiroshima).
Tot 1962 (en 1996 in Frankrijk) werden kernproeven vooral in de atmosfeer uitgevoerd, wat veel sociale gevolgen en milieuproblemen op de erg lange termijn met zich meebracht. In 1946 wordt het atol Bikini voor kernproeven geëvacueerd en het gebied is nog steeds onbewoonbaar. Op de Marshalleilanden werd er beton gegoten boven het afval afkomstig van tientallen kernproeven. Die betonlaag begint nu te scheuren en niemand weet of de structuur bestand zal zijn tegen het stijgende zeewater als gevolg van de klimaatverandering. Tientallen eilanden van Frans-Polynesië worden door radioactieve neerslag getroffen. De Franse staat heeft pas in 2019 zijn verantwoordelijkheid erkend.
Het gedeeltelijk kernstopverdrag (PTBT) werd in oktober 1963 in Moskou ondertekend door de USSR, de VS en het Verenigd Koninkrijk. Volgens het verdrag zouden alle kernproeven, behalve ondergrondse testen onder bepaalde voorwaarden, verboden moeten worden. Het lijkt dus een belangrijke stap naar kernontwapening, maar aan de hand van het verdrag probeerden de kernmachten tegelijkertijd te vermijden dat bepaalde staten hun eigen atoomwapenarsenaal verder konden uitwerken. Frankrijk en China hebben dat ook aangeklaagd en het verdrag daarom niet ondertekend. Belangrijk om te weten: Frankrijk heeft het alomvattend kernstopverdrag (1996) geratificeerd, maar stelde net voor de ondertekening zijn arsenaal nog bij met een laatste reeks kernproeven.
In 1990 heeft de Sovjet-Unie eenzijdig aangekondigd zijn kernproeven op te schorten en de USSR werd daarin langzaamaan gevolgd door de belangrijkste kernmachten: de laatste Engelse kernproef werd uitgevoerd op 26 november 1991, die van de VS op 23 september 1992 en in Frankrijk en China vonden de laatste atoomproeven plaats in 1996. De enige landen die sindsdien nog testen hebben uitgevoerd zijn India en Pakistan (1998) en Noord-Korea (2006-2016).
Het alomvattend kernstopverdrag (CTBT) werd op 10 september 1996 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties goedgekeurd. Op 1 maart 2020 hadden 184 landen het verdrag ondertekend, maar verschillende kernmachten, waaronder de VS, Israël en China, hebben het nog steeds niet bekrachtigd, waardoor het in de praktijk niet kan worden uitgevoerd.
Aan de hand van subkritische kernproeven, die geen kettingreactie teweegbrengen, kan het kernarsenaal nog ontwikkeld worden, terwijl tegelijkertijd het moratorium en het CTBT formeel worden gerespecteerd. Op 13 februari 2019 hebben de VS hun 29ste subkritische test uitgevoerd.
Samenvatting :
Tussen 1945 en 1996 werden er meer dan 2500 kernproeven uitgevoerd, wat neerkomt op een cumulatieve kracht die 33.000 keer sterker is dan de bom van Hiroshima. De testen vonden zowel in de atmosfeer als ondergronds plaats, met alle gevolgen van dien voor het milieu en de samenleving. Het atol Bikini, bijvoorbeeld, is vandaag de dag nog steeds onbewoonbaar.
Vanaf 1963 worden er verdragen opgesteld om atoomproeven te beperken, maar ook om te verhinderen dat er nieuwe kernmachten ontstaan:
Gedeeltelijk kernstopverdrag (PTBT - 1963), niet bekrachtigd door Frankrijk en China;
Alomvattend kernstopverdrag (CTBT - 1996), niet bekrachtigd door de VS, Israël en China.
Sindsdien maakt men gebruik van subkritische atoomproeven (die geen kettingreactie veroorzaken) om het kernarsenaal te kunnen blijven ontwikkelen.
Two Thousand and Fifty-Five Nuclear Tests and Their Consequences Today ( fr - nl - 日本語 )
More than 2000 nuclear tests were carried out between 1945 and 1996, half of which (1032) were conducted by the United States alone.
The bomb that destroyed everything within a three-kilometre radius of Hiroshima and killed 200,000 people had an estimated explosive power of 12 to 15 kilotons of TNT (+/- 60 terajoules, or TJ). In 1954, the United States tested a bomb equivalent to 15 megatons of TNT, i.e., a thousand times more powerful than the one dropped on Hiroshima. In 1961, the URSS proceeded with a nuclear test equivalent to three thousand Hiroshima bombs.
The cumulative power of the bombs tested over those five decades is estimated at 2,100,000 TJ, or 33,000 times the destructive power of the Hiroshima bomb.
Until 1962 (1996 in France) nuclear tests were mainly carried out in the atmosphere, with long-term environmental and social consequences. Bikini Atoll, which was evacuated for testing in 1946, remains largely uninhabited. In the Marshall Islands, the concrete poured on top of the waste from dozens of tests is beginning to crack, and no one knows how the structure will react to the rising waters caused by global warming. Several dozen islands in French Polynesia have been affected by radioactive fallout. The French government did not acknowledge its responsibility until 2019.
In October 1963, the Partial Nuclear Test Ban Treaty (PTBT) was signed in Moscow between the USSR, the USA and the UK. This treaty is supposed to ban all but underground tests, and only allows those under certain conditions. Still, what might appear to have been an important step towards nuclear disarmament was at the same time seen as an attempt by nuclear powers to prevent some states from developing their own atomic arsenal. While France and China denounced the PTBT on that basis and refused to sign it, France ratified the 1996 Comprehensive Nuclear Test Ban Treaty immediately after having upgraded its own arsenal which involved a series of nuclear tests.
In 1990, the Soviet Union announced a unilateral moratorium on nuclear testing, and was progressively followed by the largest nuclear powers. The last British nuclear test took place on 26th November 1991, that of the US on 23rd September 1992, and France and China carried out their last tests in 1996. Since then, India and Pakistan (in 1998) and North Korea (from 2006 to 2016) have been the only countries to have carried out nuclear tests.
The Comprehensive Nuclear Test Ban Treaty (CTBT) was adopted by the United Nations General Assembly on 10th September 1996. As of 1st March 2020, 184 nations had signed it, but several nuclear powers, including the US, Israel and China still had not ratified it, preventing its implementation.
Subcritical nuclear tests, which do not go so far as to set off a chain reaction, make it possible to continue to develop nuclear arsenals while technically respecting the moratorium and the CTBT. On 13th February 2019, the United States conducted their 29th subcritical test.
Summary:
More than 2,500 atmospheric or underground nuclear tests were conducted between 1945 and 1996. Those tests represent a cumulative power 33,000 times greater than that of the bomb dropped on Hiroshima. This testing is not without environmental and social consequences; Bikini Atoll, for example, remains largely uninhabited to this day.
Since 1963, a number of treaties limiting testing and preventing new countries from developing their own nuclear weapons have been signed. These include:
- Partial Nuclear Test Ban Treaty (PTBT - 1963), rejected by France and China
- Comprehensive Nuclear Test Ban Treaty (CTBT – 1996), signed but not ratified by the US, Israel or China
Since then, subcritical nuclear tests, i.e., tests which do not trigger a chain reaction, have made it possible to pursue the development of nuclear arsenals.
2,555回の核実験とその結果 ( fr - nl - uk )
1945年から1996年にかけて2,000回以上の核実験のうち、半分（1,032回）は米国によるものであった。広島を半径３キロにわたって破壊し、20万人の死者を出した原爆の推定破壊力は、TNT火薬量で12～15キロトン（±60テラジュール）だった。1954年にアメリカは広島原爆より1000倍強力な、15メガトンのTNT爆弾で実験した。１９６１年にソ連がそれを上回る、広島原爆より３００倍強力な爆弾で実験した。
50年間に実験された原爆の累積威力は、広島原爆の33,000倍以上の2,100,000TJと推定される。
1962年まで（フランスは1996年まで）、核実験は主に大気圏内で行われ、非常に長期にわたる環境的・社会的影響をもたらした。ビキニ環礁は、1946年に実験のために立ち退いたが、いまだに人が住めない。マーシャル諸島では何十回もの実験から出た廃棄物の上に敷かれたコンクリートにひびが入り始めており、地球温暖化による海水上昇に構造物がどのように耐えられるかは誰にも予想出来ない。フランス領ポリネシアでは、数十の島々が放射性降下物の影響を受けている。フランス政府は2019年までその責任を認めなかった。
1963年10月、部分的核実験禁止条約（PTBT）がモスクワでソ連、アメリカ、イギリスの間で署名された。この条約は、一定の条件のもと、地下核実験を除くすべての実験を禁止するものであった。核軍縮に向けた重要な一歩と思われる一方、同時に、核保有国が自国以外の核兵器開発を阻止しようとする試みでもあった。フランスと中国は非難し、署名しなかった。（1996年）包括的核実験禁止条約がフランスに採択されたのは、一連の最終核実験によって核兵器を改良した直後だったことは注意すべきである。
1990年、ソビエト連邦は一方的な核実験モラトリアムを発表し、主要な核保有国も徐々に追随した。それ以降、核実験を実施したのはインドとパキスタン（1998年）と北朝鮮（2006～2016年）だけである。
包括的核実験禁止条約（CTBT）は1996年9月10日、国連総会で採択された。2020年3月1日に184カ国が署名しているが、米国、イスラエル、中国を含むいくつかの核保有国はいまだに批准しておらず、効果的な実施を妨げている。
連鎖反応を引き起こすまでには至らない臨界前核実験により、モラトリアムとCTBTを正式に尊重しながら、核兵器の開発が続けられている。2019年2月13日、アメリカは29回目の臨界前核実験を行った。
—------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
あらすじ:
1945年から1996年にわたって2,500回以上の核実験が実施され、その累積威力は広島原爆の33,000倍に相当する。ビキニ環礁等などでは、いまだに人が住めない状況が続いている。
核実験を制限し、新たな核保有国の出現を防ぐため、1963年に核実験禁止条約が結ばれた。
部分的核実験禁止条約（PTBT、1963年）、フランスと中国は未批准。
包括的核実験禁止条約（CTBT、1996年）は、アメリカ、イスラエル、中国が未批准。
それ以来、（連鎖反応までは至らない）臨界前核実験が核兵器開発に利用されている。
ションブロート・スワジキ 訳
橋本樹季 訂正
Soizic Schoonbroodt ションブロート・スワジキ Professeure de langue et culture japonaises, responsable des mobilités au Japon, Service de Traduction, Langues et Cultures chinoises et est-asiatiques (ChinEAsT) Université de Mons, Faculté de Traduction et d’Interprétation–École d’Interprètes internationaux, Japanese language and culture professor, exchange to Japan coordinator, Chinese and East Asian Languages, Translation and Cultures Unit (ChinEAsT)
